Αετομηλίτσα.
-Είναι σ’ όλους γνωστόν, το χωριό που ο Μάρκος είχε κατά καιρούς το Στρατηγείον του και τον περισσότερο καιρό βρισκόταν η έδρα της «δημοκρατικής κυβέρνησης».

-Στην Αετομηλίτσα υπήρχε και «Σχολή αξιωματικών». Το κτιριακόν συγκρότημα της Σχολής αποτελείτο από τρεις συνεχόμενες και ομοιόμορφες μονοκατοικίες
-Διοικητής της Σχολής , η οποία είχε δύναμιν 250 αξιωματικών, ήταν ο Πύραυλος,

-Σ’ ένα άλλο κτίσμα βρισκόταν το τακτικόν στρατηγείον του Τομπουλίδη, του Υψηλάντη, του Παλαιολόγου και του Γιαννούλη.

Φιλέ xristosz κοιτά σε παρακαλώ στα χαρτιά σου η από ιστορίες που ξέρεις αν υπάρχει κάτι για τον Κων/ον ραικο η μπουσιλικα από καλογριανη Καλαμπάκας ήταν μαζί με τους αντάρτες του Άρη
πέθανε το Φεβρουάριο φέτος σε ηλικία 108, ήταν ο πάππους της γυναίκας μου και τα τελευταία χρόνια 15/17 χρόνια το είχε χαμένο και δεν ξέρουμε αλλά ούτε μπορέσαμε να μάθουμε κάτι για την δράση του αν έχεις φιλέ κάτι σε παρακαλώ πέρασε το αν μπορείς έτσι για να έχω κάτι για τον πάππου μας ενθύμιο ευχαριστώ

http://imiorofos.org/system/files/38843582-%CE%9D%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%A3%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%A4%CE%BF-%CE%A5%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%8D.pdf

http://tracker.stigalaria.org/index.php?page=torrent-details&id=13295ab29608a0d4d1778487312e3b13e5ae31a3

-κάναμε βαθιά αμπριά και τα σκεπάζαμε με χοντρούς κορμούς από λεύκες. Πρώτα μια σειρά κορμούς μετά ένα στρώμα χώμα, μετά άλλη σειρά κορμούς σταυρωτά και πάλι χώμα και πάλι κορμούς, όπου η στέγη άντεχε και βόμβα μικρού διαμετρήματος.

-στη περιοχή "Χαλατσά" της Αγιάσου μέσα στο πευκοδάσος της Μεγάλης Λίμνης που είναι διάσπαρτη με ογκόλιθους σε κόκκινο χρώμα, οι αντάρτες είχαν βρει την ιδανική τοποθεσία για να δημιουργήσουν τα κρησφύγετά τους. Στην περιοχή που ονομάστηκε αργότερα "Αμπριά" έχουν ανοιχθεί τρία τεράστια σε μέγεθος ορύγματα τα οποία καλύφθηκαν με ένα είδος οροφής από ξύλα πεύκων. Πάνω σε αυτή τοποθετήθηκε λαμαρίνα για την προστασία από τη βροχή και πάνω από αυτήν μπήκαν κλαδιά πεύκων, χώματα και πέτρες, ώστε να είναι "αόρατα" μέσα στην ομοιομορφία του τοπίου αφού δεν ξεχώριζαν από αυτό. Μέσα στα ορύγματα αυτά εγκαταστάθηκαν οι καπεταναίοι του Δημοκρατικού Στρατού της Λέσβου για 6 περίπου μήνες (με επικεφαλής το Χαράλαμπο Θεοδοσίου από την Αγία Παρασκευή).

@xristosz:

http://imiorofos.org/system/files/38843582-%CE%9D%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%A3%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%A4%CE%BF-%CE%A5%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%8D.pdf

Μήπως υπάρχει κάποιο λινκ όπου μπορούμε να δούμε και τα άλλα βιβλία αυτής της σειράς?

http://emfilios.blogspot.com/2011/12/1943-1944-8-10112002.html

Κώστας Τ εδώ έχει αυτά που θές

'Οντως υπάρχει πολύ υλικό…Να 'σαι καλά!

http://sfoulidis.landofheroes.org/velouhiotis_telos/gonezos.htm

http://goodras.tripod.com/id5.html

Η Εθνική αντίσταση στην Τριφυλία

http://e-morias.blogspot.com/2011/05/1948.html
Για τους Πελοποννήσιους δέστε δεξιά της σελίδας τα θέματα

Ανατολή (Σελίτσιανη) στην πλαγιά του Κισσάβου (υψ. 950μ.),
Εδώ έδρασε και ο καπετάν-Κίσσαβος (Γιώργη Μπλάνα).του ΔΣΕ

http://ellinikosemfilios.blogspot.com/2011/12/blog-post_19.html
διαβάστε και τα θέματα που είναι αριστερά της σελίδας

η έδρα της 123ης Ταξιαρχίας του ΔΣΕ ήταν στην Καλλιπεύκη (Νιζηρός) στον Κάτω Όλυμπο, στην θέση «Πατωμένη»,

Η 123η Ταξιαρχία, όπως μετονομάστηκε, το Μάη του 1948, το αρχηγείο Ανατολικής Θεσσαλίας του ΔΣΕ, με διοικητή τον Φεραίο (Μιχάλης Παπαδάμος, γεννημένος το 1911 στο Βελεστίνο από φτωχή αγροτική οικογένεια, οργανωμένος στο ΚΚΕ από το 1936, που έπαιξε σημαντικό ρόλο από διάφορες θέσεις στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ), είχε στη δύναμή της 3 τάγματα, με έμπειρους διοικητές και μαχητές ατσαλωμένους στον απελευθερωτικό αγώνα του λαού μας μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και ήταν ενταγμένη στην 1η Μεραρχία, με διοικητή τον Γιώτη (Χαρ. Φλωράκης), που είχε στη δύναμή της 4 ταξιαρχίες, (123η, 138η, 192η και την ταξιαρχία ιππικού).
Με τη συγκρότησή της ξεκίνησε, στις 10 Μάη του '48, για το χωριό Βούρμπιανη στο Γράμμο, με στόχο την προμήθεια σύγχρονου οπλισμού. Σ' όλη τη διάρκεια της πολυήμερης διαδρομής, χτυπήθηκε από το στρατό και τους ΜΑΥδες, αλλά παρ' όλα αυτά και με λίγα θύματα έφτασε στον προορισμό της. Επιστρέφοντας στη Θεσσαλία, συνέχισε τη δράση της και ταυτόχρονα προετοίμαζε ιδεολογικοπολιτικά και στρατιωτικά τους μαχητές της. Από τις μάχες που έδωσε, ξεχωρίζουν της Ραψάνης και της Ολυμπιάδας.
Τον Ιούνη του 1948, πήρε διαταγή να κινηθεί για ενίσχυση προς το Γράμμο. Στη διαδρομή συγκρούστηκε πολλές φορές με τον εθνικό στρατό και τους ΜΑΥδες και φτάνοντας εκεί πήρε μέρος σε πολλές μάχες στο Γράμμο, όπως στη θέση Γκρέκο της Φούρκας και αλλού, ενισχύοντας το εκεί μέτωπο. Μετά από 2 μήνες, διατάχθηκε από το Γενικό Αρχηγείο να αφήσει στο Γράμμο το σύνολο των μαχητών της (εντάχθηκαν στη δύναμη της 103ης Ταξιαρχίας) και η διοίκηση με το επιτελείο της να επιστρέψει στον Ολυμπο και στρατολογώντας μαχητές να δημιουργήσει νέα τάγματα. Ανασυγκροτήθηκε σχετικά γρήγορα και άρχισε ξανά τη δράση της στην περιοχή της Θεσσαλίας.
Μια από τις πιο σημαντικές αποστολές της εκείνο το διάστημα ήταν το πέρασμα των άοπλων της Ρούμελης - 5.000 περίπου - προς το Γράμμο. Η φάλαγγα των άοπλων πέρασε από την περιοχή της Αγιάς, του Κισσάβου και χωρισμένη στα δύο για λόγους ασφάλειας πέρασε τον Πηνειό, απέναντι στον Παντελεήμονα, Πιερία με κατεύθυνση το Γράμμο. Κατάφερε με σχεδόν ελάχιστες απώλειες να οδηγήσει τη φάλαγγα των άοπλων στις ελεύθερες περιοχές του Γράμμου - Βίτσι.
Η δράση της 123ης Ταξιαρχίας και γενικότερα της 1ης Μεραρχίας εκτιμόταν ιδιαίτερα από το Γενικό Αρχηγείο του ΔΣΕ κι αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που της ανατέθηκε πάνω στην κορύφωση του αγώνα (Αύγουστος του '49) μια τόσο σημαντική αποστολή όπως η διείσδυση στα μετόπισθεν του εχθρού για αντιπερισπασμό και ανασυγκρότηση δυνάμεων την περίοδο των μεγάλων μαχών στο Γράμμο και στο Βίτσι.

Καστοριά.

Πηγή και Αρένες που βρίσκεται σε υψόμετρο 2450 μέτρων και εκεί βρισκόταν το «νοσοκομείο των ανταρτών»

http://erodotos.wordpress.com/2011/08/29/biografika-agoniston/

ΔΣΕ Στην Λέσβο- Σάμο- Ικαρία

http://anatolikonet.blogspot.com/search/label/%CE%95%CE%BC%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82?max-results=20

αμπρί

-οι Πολιτικοί Επίτροποι Υπαίθρου ήταν επίλεκτοι και έμπιστοι στην κομματική ηγεσία αγωνιστές, πολλοί μάλιστα με πολεμικές δάφνες, που μείνανε στην Ελλάδα και μετά το τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Εμφυλίου και αντικείμενο της δράσης τους ήταν η περισυλλογή και ασφαλής μεταφορά στις Λαϊκές Δημοκρατίες «ξεκομμένων» μαχητών, η συλλογή πληροφοριών, καθώς και άλλες ριψοκίνδυνες αποστολές.

-το Μάρτη του 1947, όταν και συγκροτήθηκε το Αρχηγείο Πελοποννήσου του ΔΣΕ με Στρατιωτικό Διοικητή τον Κώστα Μπασακίδη και Πολιτικό Επίτροπο τον Βαγγέλη Ρογκάκο, το πιο πολυπληθές συγκρότημα ήταν αυτό του Πάρνωνα (1ο) με δύναμη 200 μαχητές. Ακολουθούσε το 2ο στον Ταϋγετο με 150 μαχητές και το 3ο στο Μαίναλο με 80 μαχητές.
Ειδικά το Αρχηγείο Πάρνωνα με ηγέτη τον Θεόδωρο Πρεκεζέ
Στον Παρνασσό ήταν η λεγόμενη «8η Ομάδα». Με καθοδηγητή τον Γ. Χουλιάρα - Περικλή. Και διοίκηση τους Γιάννη Αλεξάνδρου - Διαμαντή (απ' την Κάτω Αγόριανη), Δ. Δημητρίου - Νικηφόρο (απ' την Απάνω Αγόριανη). Και Λουκά Καθούλη - Αριστείδη (απ' το Δαδί). Υπάρχει κι η απόφαση-εξουσιοδότηση της Αχτιδικής Επιτροπής Δαδιού του ΚΚΕ, στον Διαμαντή.

Στη Λοκρίδα εμφανίστηκε στη Φοντάνα η λεγόμενη «9η» Ομάδα. Τη συγκρότησε ο Κωστούλας, που ήταν κι ο καθοδηγητής της. Με επικεφαλής τους: Χρίστο Κολιάφα - Βαλτετσιώτη (απ' το Καλαπόδι). Και Γιάννη Μαύρο - Μαυράκο (απ' τον Αϊ Κωνσταντίνο).