<<<<<<<<θειο να σε πει η θεια σου!!!!>>>>>>>>>>>>>>>!!!!!!!!!χαχαχαχα

ωραιο ονομα το θειος !!χαχαχα!!
και σου ταιριαζει απολυτα μπαρπα!!χαχαχα.

οσσο για το φιλο με τα κοματικα!
:36_35_7::36_35_7::36_35_7:

ο βελετζας ηταν στον Ε.Λ.Α.Σ…και μια προδοσια του....τον εκανε να φυγει...για καμποσο γιατι του την φιλουσανε....και οταν γυρισε ενταχτικε στο Ε.Δ.Ε.Σ...και οπωσ ειπε ο αντρονικοσ αρχισε τα δικα παιχνιδια...στους ,,,κ.κ.ε...και οταν γηνοτανε καποιοσ γαμοσ ...ειναι αυτο που λενε οπου γαμοσ και χαρα η βασιλο πρωτη....εμπενε με το αλογο στο χορο χορευε οσο ηθελε...((..βιαζε...))...να μην αναφερθο αλλιως..αυτο που ηθελε..και την εκανε....ειχε πολλα νταραβερια με τον μπιζι...απο το χωριο μεγαλοχωρη....και αυτοσ ητανε απο το χωριο κοσκινα...δημος παλαμα...οσο για τον βελετζα...η εγκονη του ειναι γητονεισα μου...και τα ξερω καλα.....για τα αισχη που εκανε οπως μου λεει ο παπου της...

ειδες σακη οταν σοβαρευης, οτι εισε καλο παιδι

για σου αντρονικε…...:36_5_1:...φιλε....

Αναφορικά με τοιν Ζέρβα, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα, γραμένα μεν σε εγχειρίδια για κομματικά στελέχη αλλά άγνωστα στα ιστορικά πονήματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητος. Θα αναφερθω χωρίς ακριβείς ημερομηνίες καθόσον δεν έχω κοντά μου τη σχετική βιβλιογραφία.
1. Ο Ναπολέον Ζέρβας, ή ιστορία πριν την κατοχή τον κατατάσσει στους εξ επαγγέλματος κινηματίες. Μέθυσος και γυναικάς, δεν συγχωρεί τον τότε Διάδοχο Κωνσταντίνο, όταν τον βαθμολογεί "κακώς", με αποτέλεσμα να μην προβιβασθεί, αλλα να ενταχθεί ψυχή τε και σώματι στα αντιβασιλικά κινήματα στην αρχή, και όταν εξέλειπε η Βασιλεία, σε κάθε "Δημοκρατικό" κίνημα, μετά το 1922. Σύνολο 17. Τελευταίο του κατώρθωμα το κίνημα του 1935, όπου ο Μεταξάς που τον ήξερε από την καλή και την ανάποδη, κυριολεκτικά τον κούρεψε.
2. Οταν βγήκε στο βουνό, βγήκε λίγο πολύ με την πονηριά να καπελώσει τον Γονατά, αφήνοντας να εννοηθεί -τουλαχιστον στο αρχικό στάδιο- ότι είχε την ευλογία του Πλαστήρα, αρχηγου του κόμματος των φιλελευθέρων -αν θυμάμαι καλά- αλλά εξορισμένου στη Νίκαια της Γαλλίας και αδυνατούντος να στείλει επί αρκετούς μήνες ΄'εστω και ένα μύνημα. Επί αρκετούς μήνες το έπαιζε ασυμβίβαστος βασιλικός, ώσπου κατάλαβε ότι χαϊρι με αυτή τη γραμμή δεν είχε, αφού του τράβαγαν το χαλί κάτω από τα πόδια οι μένοντες στην Αθήνα Γονατάς, Σαρήγιαννης, Παπαγεωργόπουλος κλπ. Καταλαβαίνοντας ότι το δυνατό χαρτί του ήταν η αγαστή συνεργασία με τον Έντυ Μάγιερ - που του εξασφάλιζε οπλισμό και χρήμα, άρχισε να κάνει την ιδεολογική τούμπα.
3. Το στρατιωτικό σώμα που σχημάτισε (ΕΔΕΣ), είχε τη σοφία να το αναθέσει σε επαγγελματίες στρατιωτικούς, εκείνους που δεν μπόρεσαν μετά την κατάρευση του μετώπου να διαφύγουν στην Μέση Ανατολή. Ο συνδυασμός χρήματος-όπλων-επαγγελματικών στελεχών, έκανε τον ΕΔΕΣ πραγματική αξιόμαχη αντάρτικη ομάδα και ας υπολοιπόταν σημαντικά σε αριθμό μαχίμων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
4. Με τον Αρη συνυπήρχαν στους ίδιους περίπου χώρους και σαν ξαδέρφια κάπου τα βρίσκανε, κάπου τα χαλούσαν και οι αψιμαχίες ήταν σχετικά συχνές, αφού διεκδικούσαν τον ίδιο ζωτικό χώρο.
5. Τα περι συνεργασίας Ζέρβα και Γερμανών είναι εξ ολοκλήρου ανοησίες και προβοκάτσια που στήθηκε για τον εξής απλό λόγο, τον οποίο παρακαλώ παρακολουθείστε γιατί αφορά την ιστορία των εγχειριδίων:
Μεσούσης της επίθεσης των Γερμανών στη Ρωσία, ο Στάλιν διορίζει μέσω της Κομιντέρν, τον Τίτο ως αρχιστράτηγο των απανταχού παρτιζάνων, ακόμη και της Κίνας. Βέβαια, επειδή δεν μπορεί ένας Γερμανοεβραίος, με Γερμανικό όνομα να επιβληθεί πρωτα πρώτα στον δικό του χώρο, εκείνον της Σερβίας (περιοχή Βοϊβοντίνας, όπου και σήμερα διαβιεί σημαντική γερμανική κοινότητα), αλλάζει όνομα, πέρνει το προσονύμιο ΤΙΤΟ, αλλάζει περιοχή και με συνοπτικές διαδικασίες παίρνει την θέση του στο ΚΚ Κροατίας με τη σύμφωνη γνώμη της Αγγλίας. Αμέσως, γίνεται κάτι εξωφρενικό. Οι Αγγλοι σύνδεσμοι με τους αντάρτες του Βασιλιά Μηχαήλοβιτς, την κοπανάνε, τους αφήνουν χωρίς όπλα και λεφτά, και φυσικά όλα κατευθύνονται στους αντάρτες του ΤΙΤΟ. Φυσικό και επόμενο όλα να εξελιχθούν σε πραγματική σφαγή.
Η κυριαρχία του πιά στην Γιουγκοσλαυϊα, είναι απόλυτη. Απόλυτη, εκτός από ένα κομμάτι γης στην Αδριατική, το οποίο αποτελεί τρόπον τινά Αγγλικό έδαφος. Αυτό ισχύει ακόμη και σήμερα (αφανώς για τους μη γνωρίζοντες ειδικές σχέσεις κλπ, κλπ, κλπ), και πρέπει να υπενθυμήσουμε ότι ήταν το σημείο από όπου άρχισε η διάλυση της Γιουγκοσλαυϊας.
Ο ΤΙΤΟ λοιπόν είχε αυτή την εξουσία, σε όλα τα Βαλκάνια και σ' αυτόν φυσικά υποκλινόταν όλοι. Ολοι πλην του Εμβέρ Χότζα, τον οποίο για λόγους μη κατανοητούς στον κόσμο τότε, ο Στάλιν διόρισε Πολιτικό Κομισσάριο στην περιοχή Αλβανίας μέχρι Αμβρακικό κόλπο. Στρατιωτικός Διοικητής λοιπόν ο ΤΙΤΟ, αλλά Κομισσάριος ο Χότζα.
Την εποχή εκείνη αξιόμαχη δύναμη σε όλη τη σημερινή Αλβανία ήταν μόνο μία. Αποτελείτο από 7500 άνδρες και ήταν ενταγμένοι -με εντολή των Εγγλέζων- και αυτοι, στην παρτιζάνικη δομή των ανατην Βαλκανική αντάρτικων ομάδων.
Μεθαύριο τα επόμενα γιατί θα χάσω την πτήση.

Αγαπητέ ntaaxtar μη βιάζεσαι, δεν τέλειωσα ακόμη. Μιλάω για ιστορίκά ντοκουμέντα για τα οποία αποκλείεται οιοσδήποτε εξ υμων έστω την πιθανότητα να διαβάσει, πόσο μάλλον να τα σπουδάσει.
Λοιπόν, το σώμα αυτό το αξιόμαχο αποτελείτο εξ ολοκλήρου από Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, με Αγγλο σύνδεσμο για τον εφοδιασμό του και φυσικά ενταγμένο στο σύστημα των αντάρτικων ομάδων της Βαλκανικής που είχαν κάνει από κοινού Αγγλοι και Ρώσοι. Μια λεπτομέρια όμως σημαντική. Η επιχειρησιακή του δράση οριζόταν από το δίδυμο Τίτο-Χότζα.
Και φτάνουμε στο ζουμί. Όταν άρχισε η υποχώριση των Γερμανών, χτυπήθηκαν αποδεδειγμένα μόνο από τον Ζέρβα. Από κανέναν άλλον, και τα υπόλοιπα είναι για να έχουμε να λέμε. Αλλά γιατί. Ο Ζέρβας, παρά τις εντολές των συνδέσμων και του Στρατηγείου, παράκουσε και χτύπησε, γιατί κάτι έίχε μυριστεί από την καθολική επιστράτευση που κήρυξε ο Τίτο ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ, ΟΧΙ ΚΡΟΑΤΙΑ, ΟΧΙ ΣΛΟΒΕΝΙΑ, ΟΧΙ ΒΟΪΒΟΝΤΙΝΑ, ΟΧΙ ΣΚΟΠΙΑ, όχι στις υπόλοιπες χώρες από όπου έφευγαν οι Γερμανοί. Οι οποίοι και με τα πλεον εμπειροπόλεμα στρατεύματά τους (ως προερχόμενα από το Ρωσικό μέτωπο) και με πλήρη αρματική σύνθεση, οχυρώθηκαν στην Βόρεια πλευρά του ποταμού Σάβου, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, τη στιγμή που οι απαιτήσεις τους στα μέτωπα (Ανατολικό-Δυτικό) ήταν άνευ προηγουμένου. Τους σχεδόν 92.000αόπλους Σέρβους, διατάχθηκαν να πλαισιώσουν τα τμήματα του Ζέρβα και εκείνο της Βορείου Ηπείρου. Όχι ο ΕΑΜ ΕΛΑΣ, όχι οποιδήποτε άλλη αντάρτικη ομάδα.
Ο Ζέρβας βλέποντας το ανώμαλο της κατάστασης, κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά, και προτίμησε να εμπλακεί στην Ηπειρο, παρα να βρεθεί σε ένα ξένο τόπο να πολεμάει υπο τις διαταγές ανθρώπων για τους οποίους είχε πλέον τις πληροφορίες του. Στην κίνηση αυτή κάλεσε και το αντάρτικο σώμα της Β. Ηπείρου, αλλά η πίεση Τίτο-Χότζα- Αγγλου συνδέσμου ήταν ισχυρότατη με αποτέλεσμα το σώμα τα μετακινηθεί και να ενσωματωθεί στις ξεβράκωτες Σέρβικες μεραρχίες. Στην γενική επίθεση που διέταξε ο Τίτο με σχέδια για κλάμματα, έγινε τέτοια σφαγή που όμοιά της δεν καταγράφηκε πουθενά στον Β΄ΠΠ. Περίπου 85.000 άτομα (δεν θυμάμαι τον ακριβή αριθμό) σφαγιάστηκαν από τα άρματα και το πυροβολικό των Γερμανών. Οι Σέρβοι χάσαν το άνθος του λαού τους μέσα σε μιά μέρα σχεδόν. Από τους 7.500 έλληνες βορειοηπειρώτες διασώθηκαν περί τους 250, οι οποίοι κακήν κακώς προσπάθησαν να επιστρέψουν πίσω, οπου όμως τους περίμενε το μαχαίρι Αλβανών-Σκοπιανών και ΕΑΜ-ΕΛΛΑΣ. Πλήν μετρημένων στα δάχτυλα του ενός χεριού,ουδείς επέστρεψε στην πατρίδα, στις τάξεις του Ζέρβα.
Όταν λοιπόν κάποιος αναρωτηθεί γιατί αυτό το μένος των Κομμουνιστών εναντίον του Ζέρβα, γιατί χαρακτηρίσθηκε ως "ο μεγαλύτερος φασίστας", ενώ πολλοί άλλοι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν αυτό το χαρακτηρισμό, μπορείτε να καταλάβετε τον λόγο. Αρνήθηκε να εκτελέσει την εντολή η οποία θα άφηνε τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ απόλυτο κυρίαρχο της Ελλάδος, με αποτέλεσμα η ηγεσία του να αναγκαστεί να δεσμεύση σχεδόν το ήμιση των δυνάμεών του για την καθήλωση του Ζέρβα στην στενή περιοχή της Δυτικής Ηπείρου. Μάλιστα για το σκοπό αυτό αναγκάσθηκε να διαθέσει τις πλέον εξοπλισμένες του μονάδες υπό την ηγεσία Σαράφη-Βελουχιώτη και προπάντων του πιό επιχειρησιακού Αξιωματικού, του Καπετάν Έκτωρα, ενώ η επιχειρησιακή και τακτική λογική έλεγε ότι όλοι αυτοί έπρεπε να είναι στην Αθήνα, κι όχι να τρέχουν να εξουδετερώσουν θύλακες της Πελοποννήσου, ή να στριμώχνουν έναν αποδυναμωμένο Ζέρβα και φυσικά να χάνουν πανηγυρικά την Μάχη των Αθηνών τον Δεκέμβριο του 1944, αφου τον διεξήγαγαν κατα κύριο λόγο με τον Εφεδρικό ΕΛΑΣ και λίγες πραγματικά αξιόμαχες μονάδες, για να μην αναφέρουμε εκείνη, την απίθανης υποστάθμης ηγεσίας των Αθηνών απέναντι σε επαγγελματίες και εμπειροπόλεμους του Εθνικού Στρατού και των Άγγλων.
Αγαπητέ Ntraaxtar, αυτή είναι ιστορία που πρέπει να έχεις σπουδάσει πχ. σε ειδικό σχολείο στελεχών του ΚΚΓ αλλά και τις απο δω πλευράς για να τα μάθεις (φυσικά εκτός Ελλάδος), να τα αποκωδικοποίήσεις από την ξύλινη γλώσσα των εγχειριδίων, και φυσικά να λύσεις άπειρες απορίες, άν φυσικά σε ενδιαφερει εκτός από την ιστορία την ίδια, πάνω από όλα η γεννεσιουργός αιτία του σημερινού μας κόσμου, ή τουλάχιστον εκείνον μέχρι το 1989. Μετα, η ιστορία αλλάζει γιατί το πείραμα δεν έβγαλε τον λαγό που υπολόγιζαν, και έτσι επανασχεδίασαν ένα με περισσότερες μεταβλητές. Ο στόχος απλώς δεν αλλάζει. Μην βάζεις λοιπόν αποσπάσματα από βιβλία με εντολές και πληροφορίες τοπικών διοικητών, γιατί κι αυτοί άπλά όργανα ήταν τα οποία εκτελούσαν εντολές. Δεν αναρωτιέσαι γιατί πραγματικοί αγωνιστές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν συμμετείχαν στον επόμενο γύρο μετά τη Βάρκιζα? Απλώς κάποιοι μάθανε, είδαν, καταλάβανε και σου λέει ως εδώ. Ακόμη καιόλα αυτά που ψάχνουν τα μέλη της σελίδας, αφορούσαν εκείνο το σχέδιο που απέτυχε, ή μάλλον πέτυχε μερικώς και σε άλλο μέρος.
Chris

κρις κοπιασες και εγραψες τοσο πολι δεν χριαζετε ,,,παντος δεν πολικαταλαβα ,με τον ζερβα δινης δικιο ,,

παρη ιστορικες αληθειες…αλλα τα πιστευω του καθενως διαφορετηκα....αλλα πιστευω...για τον ζερβα..αλλα...για τον αρη...αλλα για τον ζαχαριαδη...και ου το καθεξεις.....ειναι κατι πιστευω που δεν ζησαμε...αλλα διαβαστικανε και ακροαστικανε..ακροαστικανε...απο ιστοριες που εζησε εκεινος τοτες.....

Φίλε μου δεν ήταν ακροάσεις , ήταν κανονικά μαθήματα, και ό νοών νοείτω. Δεν έχω καμμιά διάθεση να ηρωποιήσω ή να ρίξω το ανάθεμα στον Ζέρβα, άλλωστε κάθε κινηματίας Αξκός μου δημιουργεί αναγούλα. Απλώς, όσο κακό έκανε με τον πρότερο βίο του, το ξεπλήρωσε με μιά του κίνηση, με την οποία οποία αντεστράφει ένας μηχανισμός. Τίποτε άλλο. Οι προσωπικότητες που ανέφερες διέθεταν τον ισχυρό χαρακτήρα του ανθρώπου που ανατρέπει κατεστημένα. Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι, αν είχαν συλλάβει το grand strategy των υποκινητών, εκείνων που δρούν πίσω από τις κουρτίνες με προμετωπίδες κρατικές οντότητες υπεράνω υποψίας. Δυστυχώς οι Έλληνες αυτοί, δεν το κατάλαβαν, ή ακόμη χειρότερα όταν το κατάλαβαν συνέχισαν την αυτοκαταστροφική τους πορεία, με αποτέλεσμα να διαιρέσουν ένα Έθνος σε νικητές και νικημένους, σε πατριώτες και προδότες, να αναμυρικάζουν γελοίες δικαιολογίες για σφάλματα τακτικής φύσεως, για παραλείψεις, εγκλήματα και αντιφάσεις σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο, ΑΛΛΑ επί της ουσίας τσιμουδιά στο ερώτημα "γιατί δεν σταματήσατε όταν έγινε φανερος ο σκοπός των αλλοεθνών". Ο Ζέρβας, ένας Αξκός με βαρύτατο φάκελλο, ανάξιου να διοικήσει ένα Τάγμα χωρίς να το εκτρέψει από την αποστολή του, ηρωποιήθηκε με μιά του κίνηση, διότι τόσα χρόνια που έπαιζε το παιχνίδι των συνομωσιών, κατάλαβε αμέσως την παγίδα, και το ότι η Ελλάδα θα εστερείτο τις αντάρτικες ομάδες που ισοροπούσαν την δύναμη του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Αν διαβάσει κανείς τα απομνημονεύματα του πιστού του Νικήτα (Ηρακλή Πετιμεζά), θα διαπιστώσει το πόσο ζορίστηκε να αποκηρύξει τις αντιμοναρχικές του θέσεις. Και το έκανε χρονικά, όταν είδε ότι θα έμενε σαν την καλαμιά στον κάμπο και θα είχε το τέλος των Σερβων του Μιχαήλοβιτς, συνενούντος φυσικά εκείνης της κλίκας μέσα στο συμμαχικό Στρατηγείο Καϊρου, η οποία στήριζε το σχέδιο ερήμην της επίσημης Αγγλίας (μιλάω για Τσώρτσιλ και Βασιλέα, μέχρι να τους πάρουν είδηση, μετά από παράσταση του Έλληνα Βασιλέα Γεωργίου Β΄και φυσικά την προηγειθήσα αλλαξοπιστία του Ζέρβα). Και έλα να δεις που δικαιώθηκε. Τα υπόλοιπα είναι απλώς να γεμίζουν σελίδες βιβλίων, να συνεχίζουν την διαίρεση σε ικανούς και ανικάνους και να αποπροσανατολίζουν τον Έλληνα από τον αντικειμενικό τους σκοπό, ο οποίος παραμένει αναλλοίωτος μέχρι τώρα, με άλλη μεθοδολογία, άλλα ή τα ίδια οχήματα.
Chris