να πώ και εγώ αυτά που ξέρω
1. τον Καραγιώργη τον σκότωσαν μέσα στο κελί του οταν μπήκαν 2 δεσμοφύλακες ο ένας με το φαγητό και ο άλλος με σιδερολοστό που τον χτύπησε στο κεφάλι
2. μετά την αντικατάσταση του Καραγιώργη απο τον καπετάν Γιώτη στον Γιώτη περιήλθε όλο το αρχείο του Καραγιώργη και γύρησε και έβγαλε όλες τις δουλειές και τις μετέφερε αλλού. Τον ξεφύγανε 3-4 και τις έψαχνε μαζί με έμπιστους αντάρτες (ήξερε μόνο την περιοχή) . γιαυτό τον βλέπανε απο Λιτόχωρο να ανεβαίνει προς τα επάνω στον Ολυμπο.
3. δικός μου που πήγε με κάποιον του Καραγιώργη για 3 δουλει΄ς στον Ολυμπο τις βρήκε και τις 3 σκαμμένες απο πολύ παλιά, η μια απο τους Γόννους προς ενα παλιό χωριό 1 κασόνι το βρήκανε το μέρος σκαμμένο, η άλλη στην Μπάρα Ολύμπου τα 7 κασόνια που έψαχνε η χάιδω η γριά αντάρτισα οταν ήταν μαζί την είπε για τα 7 κασόνια αλλά την έστειλε 500μ πιο μακρυά και σκάβανε ολοι σε λάθος περιοχή. Τα 7 κασόνια ήταν σε βράχο δίπλα σαν μανιτάρι- το βρήκανε σκαμμένο απο παλιά. η τρίτη δουλειά ήταν κοντά στην βρύση κατή αρκετά κασόνι που το βρήκανε και αυτό το μέρος σκαμμένο απο πολύ παλιά

ο καραγιοργισ η γιφτοδυμοσ ιταν ενασ.αλλα με πολα ονοματα .δεν τον πιασανε τον καραγιοργι παραδιδικε στο χοριο…...... γιατι ιταν τραβματισμενοσ,τον πιγαν στισ φιλακεσ τισ ρουμανιασ.μετα απο μια επικσεψι που ιχε στισ φιλακεσ.πιρανε φοτια,ο καραγιοργισ ομοσ δεν πεθανε στιν ρουμανια.αλλα στιν μικονο οπου ιπαρχι κ ο ταφοσ του. τζον ο αγκλοσ ιτανε πολι εξιπνοσ για να πεθανι.

@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:

αντε να το ξαναποσταρω μηπως περασε απαρατηρητο .

μονο ψιθυρος δεν ειναι , οι μονοι που γνωριζουν τον ταφο
ειναι μια χουφτα ανθρωποι και τα 2 δικα του ατομα που τον
συνοδευαν στην τελευτρα κατοικια .
γυρο στο 90 συναντηθηκε ( τυχεα ? δεν νομιζω ) με ατομο απο
δω μεσα σε σημειο και κυκλοφορουσε με αλο ονομα .
τωρα αναπαυετε σε ορινο χωριο της Ευβοιας .
αυτα και δεν ξαναμηλαω .

Καλησπέρα
Παναγιώτη, αυτό που έγραψες("γυρο στο 90") το έχεις διασταυρώσει ότι πράγματι είναι έτσι?
Η απάντησή σου θα με βοηθήσει αρκετά, και επιφυλάσσομαι…

@gonleon:

Καλησπέρα
Παναγιώτη, αυτό που έγραψες("γυρο στο 90") το έχεις διασταυρώσει ότι πράγματι είναι έτσι?
Η απάντησή σου θα με βοηθήσει αρκετά, και επιφυλάσσομαι…

σορι για την καθηστεριση αλλα η μαμημενη γρυπη με καθηλωσε 3 μερες .
δεν ειχε λωγο να πει ψεματα για μηθομανη δεν τον ειχα
η μονη διασταυρωση ειναι οτι μετα λιγους μηνες η δουλεια της περιοχης
που πηγε την ομαδα σηκωθηκε.
αλλα δεν βαζω και το χερι στη φωτια , μπορει ακομα και οι συμπτωσεις
να φτιαξουν ενα τελειο σεναριο .

@metal:

σε επιασε γρυπουλα φιλε,και γω ειπα σημερα να παμε να δοκιμασουμε το αποστατικο…..

μακρια φιλαρακι , μακρια , ειναι μαμημενη αυτη .
περασε ο Βασιλης να με δει πρην 1 ωρα και τον
ειχα στα 3 μετρα καραντινα .
αν δεν φυγει εντελος , ουτε με τον εχθρο μου δεν βγενω .

@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:

σορι για την καθηστεριση αλλα η μαμημενη γρυπη με καθηλωσε 3 μερες .

Παππού τι τα θες τα βουνά εσύ είσαι μόνο για καμιά σουπουλα και στο τζάκι!
Άσε τα νιάτα σαν εμάς να βολοδέρνουμε στα βουνά…..!!!

@panasss:

Παππού τι τα θες τα βουνά εσύ είσαι μόνο για καμιά σουπουλα και στο τζάκι!
Άσε τα νιάτα σαν εμάς να βολοδέρνουμε στα βουνά…..!!!

εχεις δικιο ρε Κωστα , αφου ξεκαθαρισω καπια ντουζινα ελπιδοφορες
καταστασεις , θα δοσω τοπο στα νιατα .

@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:

σορι για την καθηστεριση αλλα η μαμημενη γρυπη με καθηλωσε 3 μερες .
δεν ειχε λωγο να πει ψεματα για μηθομανη δεν τον ειχα
η μονη διασταυρωση ειναι οτι μετα λιγους μηνες η δουλεια της περιοχης
που πηγε την ομαδα σηκωθηκε.
αλλα δεν βαζω και το χερι στη φωτια , μπορει ακομα και οι συμπτωσεις
να φτιαξουν ενα τελειο σεναριο .

Eύχομαι να είσαι καλά από τη γρίπη(κρατάει μέχρι και ενάμιση μήνα έχω ακούσει)
Σ ευχαριστώ για την απάντησή σου
Μελετάω χρόνια την υπόθεση Καραγιώργης-Γυφτοδήμος
(η άποψή μου στο χόμπυ είναι ότι, πλησιάζεις όσο πιο κοντά γίνεται τη πληροφορία,ξεκαθαρίζοντας την αλήθεια από τους μύθους
και εάν συγκεκριμενοποιήσεις στόχο,άξιο λόγου,τότε υποστηρίζεσαι και τεχνολογικά, που σ αυτή τη περίπτωση μ ενδιαφέρει η μέτρηση πυκνότητας)
Από ένα σημείο και μετά "κινήθηκα" βάση δυο στοιχείων. Το ένα το κρατάω για μένα.Το άλλο είναι:ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΗ ΘΕΣΗ ΑΚ…ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΗ ΘΕΣΗ ΑΤ
Το "γύρω στο 90" που έγραψες,νομίζω ότι είναι κρίκος της αλυσίδας της υποθέσεώς μου, που θα το ξέρω όταν βρω την ευκαιρία να το κοιτάξω
Οπως και να χει, σ ευχαριστώ για την όποια βοήθεια αυτού του στοιχείου που ανάρτησες

Γεννήθηκα το 1918. Είμαι 79 χρόνων. Ήμασταν έξι αδέρφια…Σήμερα ζούμε οι δυο τελευταίοι. Σήμερα ζούμε οικογενειακώς στην Αμερική. Φύγαμε το 1978.
Όταν φύγαμε είχαμε 65 γελάδια. Τα βοσκούσαμε στην Γκουνταμάνη, Αλάπορνο και Γκουντρουσιώτικο. εκεί ζούσα από πέντε χρόνων.
......... Εκεί περνούσαμε καλή ζωή, γιατί ήμασταν ήσυχα. Με το βιός που είχαμε δεν μας έλειπε τίποτε. Είχαμε πρόβατα, γελάδια και άλογα.
Ο μπάρμπας μου ο Κώστας πρέπει να είχε κάνει και πρόεδρος γύρω στα 1930 με 32. Εγώ ήμουν τότε περίπου 15 χρόνων. Στη Γκουνταμάνη, εκτός από τα ζώα, είχαμε και χωράφια. Σπέρναμε, θερίζαμε και αλωνίζαμε. Ο σταθμός στ’ Αλάπορνο ήταν τούρκικο τελωνείο. Το έλεγαν Γιουμπρούκι. Εμείς είχαμε τελωνείο στα Δύο Δέντρα πάνω στον αυχένα, στα χωράφια του Κόλια. Στο Αλάπορνο είχαν χωράφια και οι Κατσιουλάδες. Θυμάμαι τους παπούδες. Ο μακαρίτης ο μπάρμπας σου ο Αντώνης, που πέθανε το 1939, φύλαγε με τη μάνα του τα καλαμπόκια για να μην τα φάνε τα αγριογούρουνα. Ο παππούς σου ο Ζήσης ήταν θηρίο. Ήταν γερός άντρας. Το Γκουντρουσιώτικο το λένε έτσι γιατί το είχαν οι βλάχοι από το κόρδεσι. Κανονικά λέγεται Κοδρεσιώτικο. Εκεί έβγαιναν το καλοκαίρι. Το μέρος το είχαν πάρει μετά το 1912 που έφυγαν οι Τούρκοι. Από τα μαντριά μας περνούσε πολύς κόσμος............
Το 1932 περάσαμε δύσκολο χειμώνα. Τότε έριξε πολλά χιόνια και ήταν τέλος Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου. Τα γελάδια αναγκαστήκαμε να τα πάμε στον Αμπελώνα.............

Θα σου πω τώρα μια ιστορία που συνέβη με τους Γερμανούς στην κατοχή.
Είχαμε τις καλύβες δώθε από το Αλάπορνο. Εκεί είχαμε αφήσει το γέννημα. Η Γκουνταμάνη ήταν γεμάτη από αντάρτες. Ήταν το πρώτο αντάρτικο.
Μια μέρα πήγα να πάρω γέννημα για το χωριό. Μαζί μου είχα και τον μπάρμπα-Μήτρο τον Δούκα. Ο μπαρμπα-Μήτρος ήταν σύνδεσμος και μετέφερε ένα γράμμα στους αντάρτες. Όταν φτάσαμε στο Γκουντρουσιώτικο, αυτός τράβηξε για τους αντάρτες και εγώ κατέβηκα στις καλύβες. Εκεί ήταν ο πατέρας μου. Μπήκα μέσα να βάλω σιτάρι και άκουσα κουβέντες. Ρώτησα τον πατέρα μου τι φωνές είναι αυτές και βγήκα έξω να δώ. Είδα 5-6 άτομα στα χωράφια του Ντούρου να βγαίνουν προς εμάς. Το χωράφι του Ντούρου είναι δώθε από το ρέμα. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν ακροβολισμένοι και φαίνονταν γιατί ήταν καθαρό το μέρος. Καμιά φορά, μου φώναξαν κάτι στρατιώτες να πάω εκεί. Εγώ υπόθεσα ότι ήταν αντάρτες και έφεραν Ιταλούς αιχμαλώτους. Δεν είχα καταλάβει ότι έρχονταν Γερμανοί. Πάνω στη Γκουνταμάνη ήταν γεμάτο αντάρτες, αλλά επικρατούσε ησυχία.
Πάνω μου είχα δύο σημειώματα με αντάρτικα τραγούδια και τα πέταξα. Ήταν γραμμένο το τραγούδι του Ζαχαριάδη. Οι Γερμανοί που έβγαιναν εκεί, ήταν 300 στρατιώτες περίπου. Είχα καιρό να φύγω, αλλά δεν υπολόγιζα ότι ήταν τόσοι Γερμανοί.
Μόλις με φώναξαν βγήκα στα χωράφια και μου είπαν να σηκώσω τα χέρια. Ήρθε ένας στρατιώτης και μου έκανε έρευνα. Δε βρήκε τίποτε, όμως μια προκήρυξη εγγλέζικη την είχα ξεχασμένη και πατημένη μέσα στο σωκόρφι μου. Αυτή δεν την πρόσεξα να την πετάξω. Ο στρατιώτης μου είπε να προχωρήσω. Μαζί του ήταν άλλοι 5-6 στρατιώτες. Μόλις φτάσαμε παραπάνω στη Γελαδαριά κοίταξα πίσω. Ο τόπος είχε μαυρίσει από στρατό.
Μόλις βγήκαμε στη Γελαδαριά ήρθε ένας λοχίας, Έλληνας γκεσταμπίτης και ρώτησε αν μου έκαναν έρευνα. Ο στρατιώτης είπε ότι μ’ έκανε έρευνα και δεν βρήκε τίποτα. Τότε ήρθε αυτός να με ξαναψάξει και βρήκε πάνω μου την προκήρυξη. "Αχ, κομουνιστή μου είπε, γδύσου γρήγορα για κρέμασμα"

Πριν πέντε μέρες είχα αγοράσει ένα ζευγάρι παπούτσια από τους μαυραγορίτες. Είχα δώσει 250 οκάδες πατάτες. Με ρώτησε που τα βρήκα. Του είπα και τα έβγαλα να γδυθώ.
Αυτή την ώρα, κατέβαινε από πάνω τους αντάρτες και ο μπάρμπα-Μήτρος ο Δούκας, που είχε πάει να δώσει το σημείωμα.
Ο Γκεσταμπίτης πρόλαβε μ’ έριξε ένα χαστούκι και είπε σ’ έναν στρατιώτη να κόψει μια φούρκα για ξύλο και κρέμασμα.
Μόλις είδαν τον Μήτρο, τον φώναξαν να πάει εκεί. Αυτός απείχε από τους αντάρτες μόλις 50 με 100 μέτρα. Σαν είδε τόσο πολύ στρατό ο Μήτρος, το έκοψε μέσα στα πουρνάρια και έφυγε για την Καρυά. Τον έβαλαν με τα πυροβόλα, αλλά δεν τον πέτυχαν. Πήγε για την Καρυά να ειδοποιήσει.
Για την ώρα εγώ γλίτωσα το ξύλο, έπιασαν όμως και τον Γιώργο Σαλαμπάση που ήταν εκεί και τον ρωτούσαν να τους πει αν γνώριζε τον καπετάν-Πούλιο. Δηλαδή τον Καραμούζα από το Δερελί. Ο Γιώργος δεν ήξερε και τον έριξαν μερικές ξυλιές. Καραμούζας ήταν το παρατσούκλι. Το πραγματικό του όνομα ήταν Πούλιος ή Ασπροπούλιος. Ήταν σόι με τον Ασπροπούλιο, από τον οποίο αγόρασα το μπαχτσέ εδώ στο χωριό. Ο Ασπροπούλιος από το χωριό μας με τον Καραμούζα ήταν πρώτα ξαδέρφια. Εμείς τον ξέραμε ως Καραμούζα ή παππού, γιατί βγήκε μεγάλος στο αντάρτικο και ήταν κιόλας πρωτοπόρος.
Αφού έφυγε ο Μήτρος κι εγώ γλίτωσα το ξύλο, μας φόρτωσαν κάτι κάσες με σφαίρες, να τις βγάλουμε πάνω στα καλύβια, εκεί που είναι σήμερα τα σπίτια των βλάχων. Στη Γελαδαριά είχαν στήσει έναν όλμο και έριχναν συνέχεια στα καλύβια για να καθαρίσουν το μέρος και να καλύψουν. Από τις βολές του όλμου σκοτώθηκε μόνο ένα παιδί από την Τσαριτσάνη, τον έλεγαν Χρήστο. Οι αντάρτες που ήταν στα Καλύβια έφυγαν χωρίς να ρίξουν ούτε μια σφαίρα. Ήταν περίπου εκατό αντάρτες και μία ανταρτίνα. Η εμπροσθοφυλακή βγήκε πάνω, αλλά δε βρήκε τίποτε. Έριξαν μια φωτοβολίδα για να δώσουν σήμα, ώστε να βγει επάνω και ο υπόλοιπος στρατός.

Eκεί στα Καλύβια οι αντάρτες, ζύμωναν. Άφησαν τα ζυμάρια όπως ήταν και έφυγαν. Εκεί βρήκαμε και δύο βόδια δικά μας. Τα βόδια τα πήραν οι Γερμανοί. Σκότωσαν και εφτά άλογα που βρήκαν εκεί. Μαζί με τους αντάρτες, ήταν και εφτά Εγγλέζοι. Ο καθένας είχε και ένα άλογο και οργάνωναν την αντίσταση.
Στα χωράφια του Κόλια πάνω, οι αντάρτες είχαν αποθήκες με όπλα και πυρομαχικά. Οι Γερμανοί τα ανατίναξαν. Ανατίναξαν και ένα σπίτι στα καλύβια που ήταν και αυτό γεμάτο πυρομαχικά. Είχε λάμψει όλος ο τόπος. Αφού έγιναν όλα αυτά, μας πήραν πίσω, κάτω για τους Γόννους και τα Τέμπη.

Είχε νυχτώσει και ήταν μήνας Μάρτης, περίπου 15 του μηνός, το έτος 1943. Πήραμε το δρόμο αυτόν που είναι και σήμερα. Περνάει κάτω από τα χωράφια τα Κατσιουλάτικα και το τούρκικο τελωνείο. Στο δρόμο κοιτούσα να φύγω, να το σκάσω, αλλά δεν μπορούσα, "Ότι έβρεξε, κατέβασε" είπα. Κατεβήκαμε στους Γόννους και η φάλαγγα σταμάτησε στο σπίτι του Κουλούσιου. Κάτι είπαν με τον Κουλούσιο που ήταν τότε πρόεδρος και συνεχίσαμε για του Μπαμπά, τα Τέμπη δηλαδή.
Εκεί μας έκλεισαν μέσα σ’ έναν παλιοσταθμό, αλλά δεν είχε ασφάλεια. Μας φύλαγε ένας αξιωματικός ίσιος σαν λαμπάδα δύο μέτρα κοντά. Μετά μας οδήγησαν και μας έκλεισαν μέσα σ’ ένα βαγόνι. Μαζί μου ήταν ο Γιώργος Σαλαμπάσης και ο αδερφός του ο Αποστόλης. Ήταν κι ένας γέρος, αλλά δεν θυμάμαι από που ήταν. Πέρασε η νύχτα και μάτι δεν είχαμε κλείσει. Είχε ξημερώσει και ο ήλιος είχε βγει πάνω. Κόντευε μεσημέρι. Κατά τις δέκα με έντεκα η ώρα ήρθε εκεί ένας υπομοίραρχος της χωροφυλακής με έναν κοντό Γερμανό. Ο υπομοίραρχος πρέπει να ήταν Έλληνας γκεσταπίτης, γιατί ήξερε πολύ καλά τα ελληνικά.

Στα χαρτιά που με είχαν πάρει μαζί με την προκήρυξη ήταν και η Γερμανική ταυτότητα. Είχαμε βγάλει όλοι Γερμανικές ταυτότητες για να μπορούμε να κυκλοφορούμε.
Όταν πέταξαν τα αεροπλάνα τις προκηρύξεις των Άγγλων, οι Γερμανοί έβγαλαν διαταγή, ότι όποιος συλληφθεί να κατέχει προκήρυξη, θα τουφεκιστεί επί τόπου.
Αφού ήρθαν στο βαγόνι οι δύο αξιωματικοί, έβγαλαν πρώτα έξω τον Γιώργο Σαλαμπάση. Μετά έβγαλαν τον αδερφό του Αποστόλη. Εμένα με έβγαλαν καμιά ώρα αργότερα. Ήρθαν σε μένα αυτοί οι δύο, κρατώντας την προκήρυξη και την ταυτότητα.
Ο Γερμανός είπε στον υπομοίραρχο να μου πει, αν άκουσα, ότι θα τουφεκίζεται όποιος συλληφθεί με την προκήρυξη. Ο υπομοίραρχος μου τα είπε εμένα στα ελληνικά και εγώ τον απάντησα ότι δεν ξέρω, γιατί είμαι κτηνοτρόφος στο ύπαιθρο, αγράμματος και πήρα την προκήρυξη για χαρτί να φκιάσω τσιγάρο. Ούτε άκουσα ούτε να διαβάσω ξέρω.
Αυτά τα είπε στο Γερμανό και αυτός είπε στον υπομοίραρχο να μου πει τα εξής: "Πες του, είχε μεγάλο τυχερό, γιατί γυρίσαμε όπως θελήσαμε" δηλαδή δεν έπαθαν τίποτα.

Όταν όμως γύρισα στους Γόννους έμαθα για ποιο λόγο βγήκαν οι Γερμανοί στη Γκουνταμάνη. Εκεί στους Γόννους, στο μύλο του Καράνη, που ήταν μέσα στο ρέμα, ήταν κρυμμένος ο παππούς ο Πούλιος ή Ασπροπούλιος. Ο Καραμούζας όπως ήταν το παρατσούκλι του. Αυτός ήταν κρυμμένος εκεί με κάποιον Τσιτσιγαλά και έναν άλλο.
Αυτούς τους τρεις αντάρτες τους πρόδωσαν και πήγαν και τους έκαναν μπλόκο. Τους φώναξαν να βγουν έξω και αυτοί έβγαλαν τις χειροβομβίδες να αυτοκτονήσουν. Ο Καραμούζας και ένας ακόμα σκοτώθηκαν. Ο τρίτος πήδησε μέσα στο νερό και γλίτωσε. Γι’ αυτό το λόγο βγήκαν πάνω στη Γκουνταμάνη να βρουν και άλλους αντάρτες και παρά λίγο να τους πιάσουν στον ύπνο. Και επειδή οι αντάρτες έφυγαν χωρίς να ρίξουν καθόλου και οι Γερμανοί γύρισαν χωρίς να πάθουν τίποτε, γι’ αυτό μου είπε "είσαι τυχερός γιατί γυρίσαμε όπως θελήσαμε".

Αφού μου είπε ο Γερμανός αυτή τη φράση, θυμάμαι μια λέξη "παρτί", δηλαδή να φύγουμε και φύγαμε. Δεν προλάβαμε όμως να πάμε λίγα μέτρα παραπέρα και μ’ έπιασαν τρεις Έλληνες γκεσταμπίτες. Με τράβηξαν σε κάτι καλύβες δίπλα στο ποτάμι. Η ώρα ήταν κοντά στο σούρουπο. Νόμισα ότι με πήγαιναν για πνίξιμο. Μπήκα μέσα στην καλύβα και μου είπαν να καθίσω σε μια καρέκλα: Μου είπαν τότε να λύσω τα παπούτσια. Τα παπούτσια ήταν καινούργια. Από μέσα μου είπα "αν είναι να μου πάρουν τα παπούτσια χαλάλι".

Ο ένας στρατιώτης που είχε τον όλμο, εκεί πάνω που μ’ έπιασαν, πιάστηκε από κάπου και του είχε φύγει όλος ο πάτος από το άρβυλό του. Γι’ αυτό μου είπαν να λύσω τα παπούτσια. Μου πήραν τα καινούργια παπούτσια και μου έδωσαν τα χαλασμένα. Όμως δε μου χωρούσαν. Τα έβαλα όπως-όπως και μου είπαν να φύγω. Λίγο παραπίσω από το σταθμό ήταν μια βρυσούλα. Εκεί με περίμεναν ο Γιώργος με τον Αποστόλη. Αυτή την ώρα φάνηκε εκεί και ο Κολούσιος πάνω σ’ ένα γάιδαρο καβάλα. Είχε κρεμασμένες και τρεις-τέσσερις μαντζάνες κρασί.
Μας ρώτησε που ήμασταν και τον είπαμε τι είχε γίνει. Τον ρωτήσαμε για που πάει και μας απάντησε ότι πάει στους Γερμανούς.
Ο Γιώργος του είπε ότι μας πήραν τα βόδια και ο Κολούσιος μας είπε να ειδοποιήσουμε τον πρόεδρο για να μεσολαβήσει να μας τα δώσουν.
Πριν μας απολύσουν το πρωί, ένας στρατιώτης βαρούσε με τη βαριά, να σκοτώσει το βόδι και ο Αποστόλης έκλαιγε. Ήταν καμιά δεκαπενταριά χρόνων τότε.
"Μην κλαις γιατί θα πάθουμε κι εμείς τα ίδια" του είπα. Τότε έβγαλε το πιστόλι ο στρατιώτης και σκότωσε το βόδι να το φάνε. Τα δύο βόδια τα είχαν βρει οι Γερμανοί πάνω στα Καλύβια που έτρωγαν τα προζύμια των ανταρτών και τα πήραν μαζί τους. Μετά απ’ αυτά φύγαμε και νύχτα φτάσαμε και οι τρεις στο Δερελί. Ο Γιώργος με τον Αποστόλη τράβηξαν για το χωριό κι εγώ για τη Γκουνταμάνη. Εκεί είχαμε τα γελάδια. Εκεί ήταν και ο Κωτσής ο Δούκας ο γιος του μπάρμπα-Μήτρου. Αυτός, με τη φασαρία που έγινε, πήρε τα γελάδια και τράβηξε για το Ρουτζιούνι.
Στους Γόννους, είχα περάσει από τους Τσιουρβάδες και μου έδωσαν λίγο ψωμί. Το έβγαλα σιαπάν και φάγαμε λίγο. Είχα δύο μέρες νηστικός, ήμουν και ξυπόλτος. Τα παπούτσια που μου είχε δώσει ο στρατιώτης, τα κρατούσα για ενθύμιο μέχρι τώρα που φύγαμε για την Αμερική. Όταν είχα φτάσει στο Δερελί τα πήρα στα χέρια μου και βγήκα ξυπόλτος πάνω.
Σαν έφτασα πάνω, ήταν εκεί ο αδερφός μου ο Στέργιος, ήρθε μετά και ο Μήτρος ο Δούκας από το χωριό. Αυτός είχε πάει στην Καρυά και ειδοποίησε τους Καρυώτες ότι υπάρχουν Γερμανοί. Από εκεί πήγε στο χωριό και ξαναγύρισε να δει τι κάνει ο Κώτσιος.
Φάγαμε άγρια μεσάνυχτα και την άλλη μέρα κινήσαμε να βρούμε τον Κώτσιο.

Περάσαμε από τα Καλύβια και τα είδαμε όλα καταστραμμένα.
Ήταν εφτά, οχτώ σπίτια, τα είχαν κάψει όλα. Οχτώ με δέκα μέρες έκανε να φανεί αντάρτης εκεί. Αν οι αντάρτες έπιαναν μάχη θα τους θέριζαν όλους τους Γερμανούς γιατί ήταν σε πλεονεκτική θέση. Το μέρος ήταν δύσκολο. Βράχια από το ένα μέρος, κλειστό από πουρνάρια το άλλο.
Όμως οι αντάρτες νόμισαν, ότι ήταν περικυκλωμένοι και γι’ αυτό έφυγαν χωρίς να ρίξουν έστω και μία ντουφεκιά. Είχαν πανικοβληθεί όλοι.

απο αυτον και τα 3 αδερφια ξεκινα ο μιτος ….

Μπορεις να μας εξηγησεις που κολαει ο Βρατσανος με τον Γυφτο? Να καταλαβουμε την σχεση τον δυο ονοματων.

@katerini:

Μπορεις να μας εξηγησεις που κολαει ο Βρατσανος με τον Γυφτο? Να καταλαβουμε την σχεση τον δυο ονοματων.

αφου λοιπον ξερεις το ποιος ειναι αυτος ψαξε και θα μαθεις και υπολοιπα … 3 αδερφια ,3 επιμελητες

@ψαχτηρι:

αφου λοιπον ξερεις το ποιος ειναι αυτος ψαξε και θα μαθεις και υπολοιπα … 3 αδερφια ,3 επιμελητες

Ευχαριστω για την απαντηση

Η φωτο με τον παππου μου κάνει πολύ οικεία ρε γαμωτο . Μήπως ζούσε σε περιοχή ανάμεσα βολο Κ αλμυρό η επισκεπτόταν αυτά τα μέρη;;; Μήπως τα 3 αδέλφια ήταν οι καμπουρηδες κ ο ενας απ'αυτούς γνωστος με το ονομα κοκκινοβραχος; ειλικρινα δε ξέρω αλλά κάπως μου ρχεται στο μυαλό.

Κ κάτι που ξεχασα να γραψω σορρυ κιολας που γραφω ξαναγραφω απλα διαβαζω κ μου ρχονται στο μυαλο με οσα εχω δει κ ακουσει τα τελευταια χρονια. Η χαιδω εψαχνε τη δουλεια καπου στο κισσαβο με τα πολλα κιβωτια κ έλεγε ότι τα είχαν βάλει στη σειρά το ένα πίσω απ'το άλλο σε μια ευθεία. Κ μια φορά που έλεγα σένα παλιο ότι βρήκα σένα μέρος στην οθρυ ένα γυφτοκαρφι με είχε πει ότι ο καραγιωργης εβαζε στο τελικό σημειο το γυφτοκαρφι είχε τρελαθεί το κεφάλι του. Απλά τώρα το συνδυαζω δεν ήξερα ότι τον λέγαν κ γυφτο.

@ψαχτηρι γυφτοχρηστος το σωστο..και το ξερουν λιγοι..μετα την αυτοκτονια του αρη πηρε εντολη να του παραδοθουν ολες οι λιρες απο τον καπεταν ολυμπο ωστε να τις παραδωσει στους εγγλεζους..και αυτο ως γεγονος αγνωστο σε ολους.